HomeCategoryกฏหมายแรงงาน Archives - Page 17 of 64 - บริษัท ลีกัล คลินิก แอนด์ เอดดูเคชั่น จำกัด

ลาพักผ่อนประจำปี แต่นายจ้างไม่ได้อนุมัติ ถือว่าขาดงานโดยไม่มีเหตุอันควรหรือไม่ ? ถึงแม้ลูกจ้างจะมีสิทธิลาพักผ่อนประจำปีก็ตาม แต่ก่อนใช้สิทธิลาอย่าลืมไปเปิดข้อบังคับของบริษัทดูด้วยว่า บริษัทกำหนดเงื่อนไขไว้อย่างไร หากข้อบังคับเขียนว่า “ต้องได้รับอนุญาตก่อน” ก็ต้องได้รับอนุญาตก่อนลา ไม่ใช่หายไปเฉยๆ ไม่งั้นอาจมีผลให้ละทิ้งหน้าที่โดยไม่มีเหตุอันสมควรได้ และหากละทิ้งหน้าที่เกินกว่า 3 วัน ถือเป็นเหตุเลิกจ้างโดยลูกจ้างไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชย ยกตัวอย่างเป็นอุทธาหรณ์เช่นในคดีนี้ ลูกจ้างได้ลาพักผ่อนประจำปีตั้งแต่วันที่ 9 – 11 ตุลาคม และออกจากงานไปเองตั้งแต่เวลา 12.00 น. ของวันที่ 9 ตุลาคม โดยยังไม่ได้รับอนุญาตจากนายจ้างก่อน และหยุดงานต่อเนื่องไปเองจนถึงวันที่ 11 ตุลาคม รวม 2 วันครั้ง กรณีเช่นนี้ถือว่าลูกจ้างละทิ้งหน้าที่ 2 วันครึ่งโดยไม่มีเหตุอันควร ลูกจ้างไม่มีสิทธิได้รับค่าจ้างในช่วงที่ละทิ้งหน้าที่ แต่เมื่อนายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างโดยอ้างเหตุขาดงานติดต่อกันสามวัน จึงไม่เข้าข้อยกเว้นตามมาตรา 119 (5) แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 นายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง บอกได้เลยว่าคดีนี้ถือว่าลูกจ้างแต้มบุญสูงมากจริงๆ ก่อนลาพักผ่อนประจำปี อย่าลืมเช็คให้ดีๆ กันด้วยค่า

ลูกจ้าง outsource ต้องได้รับค่าตอบแทน สิทธิประโยชน์ สวัสดิการ เท่ากับลูกจ้างโดยตรงต้องทำงานในลักษณะเดียวกันเท่านั้น!! ลูกจ้าง outsource ที่มีสิทธิได้รับค่าตอบแทน สิทธิประโยชน์ สวัสดิการ เท่ากับลูกจ้างโดยตรงของนายจ้างต้องทำงานหลักในลักษณะเดียวกันเท่านั้น แต่งานในลักษณะอื่นๆ ที่ไม่ใช่งานหลักแต่เป็นเพียงการทำงานที่ส่งผลต่อธุรกิจโดยทางอ้อมจะได้รับไม่เท่ากันก็ได้ ตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 285-298/2561 มีความเห็นว่า การทำงานอันเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดในกระบวนการผลิตหรือธุรกิจในความรับผิดชอบของผู้ประกอบกิจการต้องเป็นงานหลักเท่านั้น มิใช่งานที่มีผลต่อการผลิตหรือธุรกิจโดยอ้อม การทำงานให้บริการงานทำความสะอาดสำนักงาน งานทำสวน งานธุรการทั่วไป งานรับส่งพนักงานและเอกสาร งานขับรถประจำตำแหน่งผู้บริหาร ถือเป็นการให้บริการและอำนวยความสะดวก แก่พนักงานของนายจ้าง ไม่ใช่งานหลักตามความหมายในกิจการปิโตรเลียมแต่เป็นเพียงการทำงานที่ส่งผลต่อธุรกิจของผู้ประกอบกิจการโดยทางอ้อม การทำงานนี้จึงไม่อาจถือได้ว่าเป็นนายจ้างตามพรบ. คุ้มครองแรงงาน มาตรา 11/1 ผู้ประกอบกิจการจึงไม่ต้องให้สิทธิประโยชน์และสวัสดิการเช่นเดียวกับพนักงานของตน ติดต่องาน info@legalclinic.co.th

ลาออกไม่ถูกระเบียบ นายจ้างสามารถฟ้องได้ แต่ได้เท่าไหร่ เป็นเรื่องที่ต้องพิสูจน์ ให้ศาลเห็นนะ นายจ้างหลายท่านก็บอกว่ากฎหมายไม่แฟร์เลยลูกจ้างลาออกโดยไม่บอกล่วงหน้าหรือบอกไม่ครบนายจ้างก็ได้รับความเสียหายนายจ้างแต่ละรายก็บรรยายไปต่างๆนานาว่าตนเองได้รับความเสียหายอย่างไรบ้าง ประเด็นแรกที่ต้องพิจารณาถามว่าลูกจ้างผิดไหมที่ลาออกโดยไม่ได้บอกล่วงหน้าก็ต้องตอบเลยว่า “ผิด” เพราะ การบอกเลิกสัญญาจ้างให้อีกฝ่ายหนึ่งบอกกล่าวล่วงหน้าไม่น้อยกว่า 1 งวด การจ่ายค่าจ้าง แต่ไม่ต้องบอกกล่าวกันล่วงหน้าเกิน 3 เดือน (ม.17 วรรค 2) แต่ถามว่าผิดแล้วมีสิทธิ์ที่จะให้เขาไม่ออกได้ไหม ก็ต้องตอบว่า “ไม่ได้” คนเขาจะออกจะเอาอะไรมารั้งอ่ะ แต่ที่ทำได้แน่ๆคือ “ฟ้องร้องและเรียกความเสียหายจากการลาออกไม่บอกล่วงหน้า” แน่นอนค่ะการที่ลูกจ้างลาออกโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า หากนายจ้างอ้างว่ามีความเสียหายนายจ้างก็ต้องไปพิสูจน์ให้ศาลเห็นว่าเสียหายอย่างไร และศาลจะเป็นผู้ใช้ดุลพินิจพิจารณาตามหลักฐานที่นำเสนอ และพิพากษา ให้ค่าความเสียหายดังกล่าวแก่นายจ้าง นายจ้างบางคนบอกว่าไม่คุ้มเลยต้องเสียค่าทนายความเสียเวลาไปศาลอีก และลูกจ้างก็ไม่ได้ ทำให้เกิดความเสียหายเยอะ เอ้า..คำตอบตัวเองก็พูดมาแล้วนี่ แต่ถ้าประสงค์จะเชือดไก่ให้ลิงดูไม่อยากให้ลูกจ้างคนอื่นเอาเป็นเยอะเยี่ยงอย่างก็ลองเปรียบเทียบข้อดีข้อเสียดูและดำเนินการนะคะ กฎหมายไม่ได้ตัดสิทธิ์นายจ้างที่จะฟ้องร้องอยู่แล้วค่ะ ติดต่องาน info@legalclinic.co.th

ไม่ได้เงินเดือนงวดสุดท้ายเพราะนายจ้างอ้างว่าทำให้เกิดความเสียหายแบบนี้ก็ได้หรอคะ เอาคำตอบไปก่อนเลยไม่ได้ค่ะ หลักในเรื่องของค่าจ้างนี้บอกไว้ชัดเจนแล้วว่าค่าจ้างคือเงินในส่วนที่ได้ทำงานไปแล้ว หากจะมีการหักอะไรได้นั้นก็ต้องเป็นไปตามมาตรา 76 คือ **ห้ามมิให้นายจ้างหักค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุด และค่าล่วงเวลาในวันหยุด เว้นแต่เป็นการหักเพื่อ (1) ชำระภาษีเงินได้ตามจำนวนที่ลูกจ้างต้องจ่ายหรือชำระ เงินอื่นตามที่มีกฎหมายบัญญัติไว้ (2) ชำระค่าบำรุงสหภาพแรงงานตามข้อบังคับของสหภาพแรงงาน (3) ชำระหนึ้สินสหกรณ์ออมทรัพย์ หรือสหกรณ์อื่นที่มีลักษณะเดียวกันกับสหกรณ์ออมทรัพย์หรือหนี้ที่เป็นไปเพื่อสวัสดิการที่เป็นประโยชน์แก่ลูกจ้างฝ่ายเดียว โดยได้รับความยินยอมล่วงหน้าจาก ลูกจ้าง (4) เป็นเงินประกันตามมาตรา 10 หรือชดใช้ค่าเสียหายให้แก่นายจ้าง ซึ่งลูกจ้างได้กระทำโดยจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง โดยได้รับความยินยอมจากลูกจ้าง (5) เป็นเงินสะสมตามข้อตกลงเกี่ยวกับกองทุนเงินสะสม การหักตาม (2) (3) (4) และ (5) ในแต่ละกรณีห้ามมิให้หักเกินร้อยละ 10 และจะหักรวมกันได้ไม่เกิน 1 ใน 5 ของเงินที่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับตามกำหนดเวลาการจ่ายตาม มาตรา 70 เว้น แต่ได้รับความยินยอมจากลูกจ้าง จะเห็นได้ว่าใน 5 วงเล็บดังกล่าวไม่มีการ พูดเรื่องของการหักหลบลบหนี้ค่าความเสียหายที่ลูกจ้างได้ทำขึ้นหรือนายจ้างอ้างว่าลูกจ้างได้ทำขึ้นแต่อย่างใด ดังนั้นจึง “หักไม่ได้” สำหรับฝั่งนายจ้างบอกว่าถ้ามีความเสียหายจริงหล่ะ ทำยังไง…? ได้...