ใช้ตำแหน่งที่ใหญ่กว่ามารังแก… มาอ่านกันว่าเจอแบบนี้มีกฎหมายอะไรคุ้มครองผู้น้อยแบบเราๆบ้าง ?
ก่อนอื่นมารู้จักพฤติกรรม ผู้ใหญ่รังแกผู้น้อยกันว่าพฤติกรรมดังกล่าวมีชื่อเรียกว่าอย่างไร…. พฤติกรรมดังกล่าวมีชื่อเรียกในภาษาอังกฤษว่า Power Harassment หรือแปลเป็นภาษาไทยง่ายๆก็หมายถึง การข่มเหงรังแกในที่ทำงาน ไม่ว่าจะเป็น การกลั่นแกล้ง การทำให้ผู้อื่นได้รับความเดือดร้อนรำคาญใจ ไม่สบายใจ โดยใช้อำนาจหรือตำแหน่งหน้าที่ในการงานเป็นเครื่องมือ มีผลให้ผู้ถูกกระทำทำงานด้วยความลำบากกาย ลำบากใจ ถูกมองด้วยสายตาไม่ดีจากผู้ร่วมงานคนอื่น
การดังกล่าวถือว่าเป็นความผิดอาญา ตามมาตรา 397 ซึ่งบัญญัติว่า “ผู้ใดกระทำด้วยประการใด ๆ ต่อผู้อื่น อันเป็นการรังแก ข่มเหง คุกคาม หรือกระทำการให้ได้รับความอับอาย หรือเดือดร้อนรำคาญ ต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 5,000 บาท
ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่ง เป็นการกระทำในที่สาธารณสถาน หรือต่อหน้าธารกำนัล หรือเป็นการทำในลักษณะส่อไปในทางล่วงเกินทางเพศ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่ง 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคสอง เป็นการกระทำโดยเหตุที่ผู้กระทำมีอำนาจเหนือผู้ถูกกระทำ อันเนื่องมาจากความสัมพันธ์ในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชา นายจ้าง หรือผู้มีอำนาจเหนือประการอื่น ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน และปรับไม่เกิน 10,000 บาท”
ความผิดตามมาตรานี้เป็นความผิดลหุโทษ ซึ่งหมายถึงความผิดที่มีอัตราโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ซึ่งเป็นการกระทำความผิดที่แม้ผู้กระทำความผิดเองหากกระทำไปโดยไม่เจตนาก็ยังต้องรับโทษ ความผิดลหุโทษนี้เน้นการป้องกันและระงับข้อพิพาทระหว่างบุคคลมิให้ลุกลาม ไม่ให้เกิดการใช้สิทธิของตนที่ก่อความรำคาญแก่ผู้อื่น ทั้งนี้ เพื่อป้องปราบมิให้ความผิดอาญาขยายหนักเกินเหตุจนไม่สามารถอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุข
เช่น ลูกจ้างถูกนายจ้างบังคับให้ทำงานนอกเหนือลักษณะงานและเวลาทำงาน เป็นเรื่องปกติที่ลูกจ้างจะถูกไล่ออกหรือได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงหากพวกเขาไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของนายจ้าง แม้จะไม่มีเหตุอันสมควรสำหรับคำสั่งดังกล่าว มีสถานการณ์ที่ลูกจ้างได้รับการปฏิบัติในลักษณะที่เกินขอบเขตของสิ่งที่เหมาะสมระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง บุคคลที่มีอำนาจไม่ควรได้รับอนุญาตให้ใช้อำนาจในลักษณะการกลั่นแกล้งหรือการเลือกปฏิบัติ สิ่งนี้สามารถสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่ไม่มีความสุขและไม่ปลอดภัย ไม่เพียงแต่สำหรับผู้ที่ถูกคุกคามแต่สำหรับลูกจ้างทั้งหมดด้วย
แน่นอนว่าข้อกฎหมายดังกล่าว มีบัญญัติไว้นานแล้วแต่ในทางปฏิบัติลูกจ้างอาจจะมีอำนาจต่อรองน้อยประกอบกับเศรษฐกิจในปัจจุบันทำให้หลายคนเลือกที่จะอดทน… แต่อย่างไรก็ตาม นายจ้างเองก็จำเป็นต้องดูข้อกฎหมายเรามีไว้และอบรมผู้บังคับบัญชาทุกหน่วยงานเพื่อให้เกิดพฤติกรรมเช่นนี้ในองค์กร เพราะ หาซื้อลูกจ้างคนไหนเอาจริงขึ้นมาแน่นอนว่าหัวหน้างานคนดังกล่าวก็ต้องได้รับ กับคนที่ตนเองทำและชื่อเสียงองค์กรก็ต้องเสียไปอีกด้วย