สัญญาจ้างที่ระบุระยะเวลาการจ้างไว้ ย่อมสิ้นสุดลงเมื่อครบกำหนดตามสัญญาจ้าง โดยนายจ้างไม่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้า เหตุผลก็เพราะว่าคู่สัญญาทราบดีอยู่แล้วว่าสัญญาจ้างจะสิ้นสุดลงเมื่อใด
1.หากสัญญาจ้างระบุทดลองงานไม่เกิน 119 วัน แต่ไม่ได้ระบุระยะเวลาการจ้างไว้ ดังนี้ จะถือเป็นสัญญาที่ไม่มีกําหนดระยะเวลา ที่หากนายจ้างจะเลิกจ้างต้องบอกกล่าวล่วงหน้า
2. หากสัญญาจ้างมีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้ แต่ให้สิทธินายจ้างบอกเลิกจ้างก่อนครบกำหนดได้ ดังนี้ ก็ถือได้ว่าเป็นสัญญาที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2155/2524 การที่จำเลยจ้างโจทก์ตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 12เดือน จำเลยมีสิทธิบอกเลิกสัญญาเมื่อใดก็ได้ระหว่างนั้นโจทก์จึงมิใช่ลูกจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้แน่นอนอันจะเป็นเหตุให้จำเลยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์เมื่อเลิกจ้างตามกำหนดระยะเวลานั้น
3. หรือ หากครบกำหนดสัญญาจ้างแต่นายจ้างยังคงให้ลูกจ้างทำงานต่อไป ก็ถือได้ว่าเป็นสัญญาที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7714/2551 สัญญาจ้างระหว่างโจทก์กับจำเลยเดิมเป็นสัญญาจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาจ้างที่แน่นอนระหว่างวันที่ 14 เมษายน 2543 ถึงวันที่ 13 เมษายน 2544 แต่เมื่อครบกำหนดระยะเวลาดังกล่าวในวันที่ 13 เมษายน 2544 แล้วจำเลยมิได้เลิกจ้างโจทก์ ยังคงให้โจทก์ทำงานต่อไป ทั้งยังยอมจ่ายค่าจ้างให้โจทก์ จึงต้องถือว่าได้ทำสัญญาจ้างกันใหม่โดยความอย่างเดียวกันกับสัญญาเดิมตาม ป.พ.พ. มาตรา 581 กลายเป็นสัญญาจ้างที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างกันไว้ ดังนั้นเมื่อจำเลยจะเลิกจ้างโจทก์จำเลยต้องบอกกล่าวล่วงหน้าให้โจทก์ทราบเมื่อถึงหรือก่อนถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวใดคราวหนึ่ง เพื่อให้เป็นผลเลิกสัญญากันเมื่อถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวถัดไป
ซึ่งทั้ง 3 กรณีข้างต้นนั้น หากนายจ้างจะเลิกจ้างต้องบอกกล่าวล่วงหน้าตามกฎหมาย ส่วนจะต้องจ่ายค่าชดเชยหรือไม่ ต้องดูว่าลูกจ้างทำงานมาเกินกว่า 120 วัน หรือไม่ ถ้าเกินก็มีสิทธิได้รับค่าชดเชย